Tahammülü olmayan, birbirine laf sokan, siniri burnun da bir millet olduk. Niye? Niye sinirlerimize mani olamıyoruz. Tahammül seviyemiz niye çok aşağıda?
Biraz sabır, anlayış, tahammüllü davranmak bu kadar mı zor?
Özellikle yaşlılar, çok sabırsız, çok tahammülsüz. Bir de gençleri beğenmezler.
Geçen otobüse bindim. İzmir de 65 yaş üstü yolcuların binişi ücretsiz. Haliyle otobüsler de bir yoğunluk var. Herkes bir yerlere gidip, geliyor. Öğrenciler okula, çalışanlar işe, hastalar doktora gidiyor.
En son yaşadığımız olay. Otobüs durakta durdu. Yolcuları aldı. Konak'a doğru ilerliyoruz. Eğitimci olduğunu söyleyen 65 yaş üstü bir teyze kendisini yer veren beyefendiye;
- siz kalkmayın burada o kadar genç var onlar kalksın dedi.
Bunun üzerine hemen en yakınında duran gence bakarak;
- bak hiç ciddiye alıyor mu? kalkmaya bile tenezzül etmiyor dedi.
Bağıra bağıra bunu tekrarlamaya devam etti. Genç delikanlı da;
- size yer veriyorlar zaten, neden oturmuyorsunuz? dedi
Eğitimci olduğunu söyleyen teyze ise, daha da hiddetlenerek kaldığı yerden devam etti tabi ki.
Yani Eğitimci insansın madem, bir gence böyle yaklaşacağına,
- Evladım rica etsem ben oturabilirim?
desen, gençte kalkar yerini verir. Yerini vermezse o da onun terbiyesidir dersin geçersin.
Ne zaman otobüse binsem teyze ve amcalar gençlere bağıra bağıra, kötü şekilde bakarak yaklaşıyor?
Rica etmek çok mu zor?
Çoğu insan işten canından bezmiş şekilde çıkıyor. Biraz anlayış gösterin ya, biraz tahammüllü olun. O teyze ve amcalara diyorum. Gençleri bir birey olarak görün artık. Siz azarlayınca kenara çekilip, gitmezler.
Rica edelim. Rica etmenin çok güzel bir davranış olduğunu unutmayalım.
En son eşimle optimuma gittik. Optimuma gidip asansör kullananlar bilir. Bebek arabası, alışveriş arabası ile de biner insanlar. Asansöre bindik bir katta durduk. Asansörde 8 kişiyiz 1 alışveriş, 1 de bebek arabası var. İnsanların ellerinde alışveriş poşetleri de olunca kıpırdayacak yer yok. Bir amca kızına bebek arabası ile buraya binebileceğini söyledi. Kızı da çok kalabalık olunca vazgeçti ve gitti. Adam ısrarla binmeye çalışıyor. En sonunda hepimize bağırarak;
- Asansör 18 kişilik açılında binelim dedi. Asansördeki bir beyefendi ise;
- Bebek arabası ve alışveriş arabası var o bebek arabası ile sığamayız deyince, kıyamet koptu.
- Nasıl ya? sığarız, biz de bineceğiz. Siz ne biçim insanlarsınız, yer verin işte diyerek çemkirmeye devam etti.
Herkes tabi gerildi, asansör devam edince oradan uzaklaştık.
Rica edin, rica etmeyi hem öğrenin, hem öğretin...
İnsanlar gerginliklerini öfkelerini diğer bireylerden çıkarıyorlar, başka çözüm bulamıyorlar, ne kötü :(
YanıtlaSil