Yalan Rüzgarı(m)

Supercellma'nın blogunda yazdığı yazıyı okuduktan sonra ben de Yalan rüzgarımdan bir şeyler anlatmak istedim. Bu yaşananlar tam 11 yıl önceydi. Son bir haftadan beri ben de böyle bir yazı yazasım var ama eski yaralarımı kurcalamak istemiyorum aslında. "lar" kısmı abartı oldu topu topu 3-4 kez platonik olaylar, bir kere de gönül yarası mevzusu geçti.

Bu olay ergenliğimi anlama ile anlamama arasında geçtiğinden, ergen kızlarımıza ders olsun. Gerçi şimdiki ergenler bize pabuç toplattıracak türdeler. Lise 2 de yaşadığım bir yalan rüzgarı, düşündükçe kendime sinir oluyorum.

Şimdi ki aklım olsa böyle bir şeye kalkışırmıyım tövbeler tövbesi.

16 yaşın verdiği bir salaklık, kandırılmışlık.
O zamanlar asosyallik var. Evden okula, okuldan eve.
Sevgi, aşk nedir bilmiyorum tabi. Lise 1'den beri farkındayım o'nun. Tabi beyimiz okulun popüleri, her ay birinle beraber. Benden daha güzeller, daha çekici hatunlar, katalog gibi bir koleksiyon oluşturmalar falan. Kendimle çeliştim devamlı, bu çocukla olsam olsam aynı okulun, aynı sınıfın havasını alırım diyorum. Kendimi devamlı derslere falan veriyorum. Neyse efendim Lise 2'ye geçtim. Şanssızlık bu ya aynı sınıfa düştük. Düşmez olaydık. Sınıfımızın bir diğer çalışkanı olan tombul kızımız ile bu beyimiz çıkmaya başladılar. O kadar antipatik bir çift oldular ki, görülmesi lazım:) Valla kıskançlıktan demiyorum; kendisi daha güzel, daha çekici kızlarla beraber olduğu için çıta düşünce yakıştıramadım. Neyse; ilk dönem boyunca tüm arkadaşlarla kaynaştık, harika bir sınıf ortamı, keyifli bir lise 2 ortamı. Bu arkadaşla nasıl olduğunu anlayamadığım bir yakınlaşma, gereksiz bir çekim oluştu. Fırsat buldukça derdini anlatır, kız arkadaşlarınla ilgili sorunları, ailesel dertleri, bayan antipatik ile ilgili dertleri falan. Ben de bayan dert dinleyen, antipatik hanım ile ayrılınca, o daha fazla üzülmesin diye barıştıran.

Şimdi düşünüyorum da; benimle baya dalga geçmişlerdir herhalde. Kendi arkadaş grubu ile benimle baya dalga geçmişlerdir sanırım. Tecrübesizliğin verdiği hatalar işte. Kendi yakın arkadaşlarımla sohbet ederken beden eğitimi dersinde, yakın arkadaşım ilgimi anlamış ve bu durumu gidip o kişiyle de konuşmuş. Buradan işleri karıştıran arkadaşımın da kulakları çınlasın. Ben ne güzel platonik takılıyorum işte sana ne yaaa!  Sonra arkadaşlarım bir yerlere dağıldı. Ben de voleybol oynayanları izliyorum. Bana gelip "seni seviyorum" dedi. Ben bu durumu ondan beklemediğim için,  "ne diyorsun" yerine "ben de" deyince gereksiz bir sevinç, gereksiz bir melankoli koptu gitti. İşte yalan rüzgarı bu noktada başladı sanırım.

Bir kaç kere sınıfta bu durumu konuştuk. Ben antipatik hanımdan ayrılmadığı sürece bazı şeyler hava da kalacak dedim. O ise bana yaz ayını beklememi, o çalışkan biri olduğu, ders notları onun yüzünden düşerse, ortak dersimize giren bir öğretmenin bunu ondan bileceğini söyledi. Yaa işte süzme ergen salaklığımla ona nasıl inandım, kendime dahi inanamıyorum. Pesss valla! Kendime yorum bile veremiyorum. Onunla beraberken beni de yedekte bekletti yaaa ne kadar alkışlasam az.

Baktım böyle olacak gibi değil. Ya o, ya ben deyince ipler koptu. Ne beni, ne o'nu ercih etti. Lise 1'den sarışın güzeli tercih etti. Tabi hemen her türlü arkadaşlığımıza son verip yüzünü dahi görmek istemiyorum haykırışı ile uzaklaştım.

Sonra "affet, eskiye dönelim" dedi. Affettim. Ertesi gün seçme katalogtan bir başka güzel kızımızla çıktığını görünce bir daha konuşmamak üzere işini bitirdim. Sonra Lise 3'te Allahtan sınıflarımız ayrıldı. Sen sağ ben selamet derken, her gün aynı okul bahçesi, kantinde göz göze gelmekten bile artık sinir olup durdum. Sene sonunda mezuniyet balosu yaptık. İşte orada "ne olur beni affet" deyince tarihe gömmek üzere kendisini affedip, rüzgarda saldım gitti. 11 yıldan beri o mezuniyet balosundan itibaren kendisini de bir daha görmedim.

Ergen kızlarımız benim yaptığım hataya düşmesinler diyorum.

Ohh anlatınca da rahatladım.