Biliyorum,
"Biz bu ilden gider olduk, kalanlara selam olsun," demişti…
Yine Biliyorum,
"Bizim için hayır dua kılanlara selam olsun." Demişti…
Ve Sevgili'ye gittiği o geceden sonra adının dilden dile,
Aşkının gönülden gönüle dolaştığını da biliyorum…
Şimdilerde ona kimisi Âşık Yunus, Miskin Yunus…
Derviş Yunus…Varsın onu da desinler.
Ve Türk yurtlarında, onu en çok "Bizim Yunus" diye çağırırlar.
Biliyorum…
Ten fânidir, can ölmez
Çün, gitti geri gelmez
Ölür ise ten ölür
Canlar ölesi değil
Yukarıdaki yazı kitabın arka kapağındandır. Okur olarak naçizane yorumlarımı paylaşmak istiyorum.
Öncelikle İskender Pala'nın okuduğum ilk kitabıdır. Ve bana diğer kitaplarını da okumam için büyük bir istek verdi. Od'u okurken çok güzel şeyler öğrendim. Mana anlamına açılan kapılardan geçen insanların kendilerini bulduklarını, evlat hasretinin büyük bir sınav olması, acıların sabırla şekillenmesi... O kadar güzel içten yazılmış ki, siz de bir köşesinde kendinizi bulacaksınız. Ben Yunus'un en çok evladı için kullandığı, o içten, yürekten, "Babacım" kelimesi. Bir de yıllarca kullandığımız kelimelerin aslında nasıl bir mana taşıdığı. Okumanızı tavsiye ederim.
kesınlıkle okumayı ıstedıgım kıtaplardan bırı suan okudugumu bıtırıp alacagım tesekkurler bılgı sahıbı yaptıgı ıcın takıbındeyım bende beklerım senı:)
YanıtlaSilhttp://zuutrendss.blogspot.com/